Het 'kruip'effect: herstel van schade gaat traag
Het ‘kruip’effect is de progressieve vormverandering van een visco-elastische structuur onder constante of repetitieve belasting en onder invloed van de tijd. Met andere woorden, visco-elastisch materiaal vb. ligamenten, disci, kapsel,... veranderen traag van vorm en keren niet onmiddellijk terug naar hun oorspronkelijke vorm wanneer de belasting wordt weggenomen.
Het herstel duurt 20 à 40 maal langer dan de duur van de belasting, bijvoorbeeld bij een statische belasting van 10 à 60 minuten vindt het herstel niet plaats na 2 uren, maar is er slechts volledig herstel na 24 uren. Met andere woorden, als we een hele dag (8 uren) zitten (onder andere bij het ontbijt, autorijden, op het werk, middagmaal, autorijden, avondmaal, TV kijken), dan kan tijdens de nachtrust van 23u tot 7u het lichaam onvoldoende herstellen. Het is dus aan te raden om iedere 30 min tegenovergestelde bewegingen te maken en eens te wandelen.
Een testbaar voorbeeld is het overstrekt houden van de vinger. Wanneer dat maar voor een paar seconden wordt aangehouden, vormt dit geen enkel probleem. Wanneer dit echter een volle minuut zou worden aangehouden zou het eerste en vooral pijn beginnen doen en bij het loslaten zal de vinger niet onmiddellijk met dezelfde souplesse naar de normale stand terugkeren. Nu in dit voorbeeldje gaat het over één minuut, kan je je voorstellen wat er gebeurt met de structuren in de rug als je een hele dag zit als je terugdenkt aan je vinger?
